ေလးမေရးတဲ့ စုဖုရား ဒိုင္ယာရီ ( ၂ )

 

ရာဇ၀င္ေတြကို ရာဇ၀င္ထဲမွာပဲ ထားခဲ့ၾကေတာ့မွာလား…. သမိုင္းကို အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္ လုပ္လိုက္ေတာ့မွာလား… သမိုင္းဘာေၾကာင့္သင္ရသလဲ…“ မအ ေအာင္..” လို့ ဆရာၾကီး ေဒါက္တာ သန္းထြန္းက ေျပာခဲ့တယ္…။ မအ…ေအာင္ဆိုတာ…ဘာေျပာတာလဲ… သမိုင္းထဲမွာ အတုယူစရာေတြ …ဆင္ျခင္သင့္တာေတြ … သံေ၀ဂရစရာေတြ ….ယူူတတ္ရင္ အျမတ္ထြက္မယ့္ အရာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ….။

( ၅ )

မယ္ေတာ္ ဆင္ျဖဴမရွင္နဲ့ ကင္း၀န္မင္းၾကီးတို့က ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္… ဆင္ျခင္တံုတရားနည္းပါးတဲ့ အရြယ္ ဆိုျပီး ေမာင္ေမာင္နဲ့ စုဖုရားကို သူတို့ ၾကိဳးဆြဲရာကမယ္ ထင္ျပီး…နန္းတင္ေပးလိုက္ၾကတာေလ…။ ဒါေပမယ့္ မွန္းခ်က္နဲ့ နွမ္းထြက္ လြဲသြားခဲ့တယ္…။ စုဖုရားလတ္ေလ…တျခားသူမွ မဟုတ္ဘဲ…ၾကိဳးဆြဲဖို့ စိတ္မကူးနဲ့ … ၾကိဳးေတာင္ ဆိုင္းလို့မရေစရဘူး…မွတ္…။ ဘိသိက္ပြဲမွာကတည္းက နဂါးမွန္းသိေအာင္ အေမာက္ေထာင္ျပခဲ့တာ….။ အစ္မေတာ္ စုဖုရားၾကီးကို လက္ယာ….စုဖုရားလတ္က လက္၀ဲကထိုင္ျပီး ( ေရွးမင္းေတြ တုန္းက ထံုးစံမရိွတဲ့ ) အဂၢမေဟသီ ၂ ပါး ျခံရံျပီး ေမာင္ေတာ္ကို ဘိသိက္ ခံယူေစခဲ့တာ…။ မယ္ေတာ္ စိတ္ဆိုးရံုကလြဲျပီး ဘာမွ မတတ္နိုင္ရွာဘူး..။

( ၆ )

စုဖုရားက အာဏာကို ခြဲေ၀ မေပးနိုင္သလို ေမာင္ေတာ္ သီေပါကိုလည္း သူမ်ားနဲ့ ခြဲေ၀ မခ်စ္နိုင္ဘူး…။ ေမာင္ေတာ္က ခြဲတမ္းခ်ေပးမယ့္ အခ်စ္ကိုလည္း မလိုခ်င္ဘူး … ။ ဒီေတာ့ စုဖုရားကပဲ ခြဲတမ္းခ်လိုက္တယ္ … ဘုရင္ သီေပါသည္ … စုဖုရားလတ္၏ တစ္ဦးတည္းပိုင္ ဘ႑ာျဖစ္သည္ …။ စုဖုရား ဘ႑ာ ထိပါးသူ မွန္သမွ် သတ္ေစ … ေမာင္ေမာင္ကလည္း အစ္မေတာ္ စုဖုရားၾကီး အပါအ၀င္ ဘယ္မိန္းမဆီကိုမွ ေယာင္လို့ေတာ္ ေျခလွမ္းခြင့္မရိွဘူး … ။ ဒါဟာစုဖုရားရဲ့ တစ္ခ်က္လြတ္ အမိန့္…ပဲ..။

(၇ )

တစ္ခ်က္လြတ္ အမိန့္နဲ ့ တင္းက်ပ္ခဲ့တာေတာင္မွ ေမာင္ေမာင္က စုဖုရားကို အာခံခဲ့တယ္…။ အျပစ္က်ဴးလြန္တဲ့ ေမာင္ေမာင္ ကို နႈတ္ခမ္းစူ .. စိတ္ေကာက္ရံု အေရးယူခဲ့ျပီး … အျပစ္က်ဴးလြန္ ခံရတဲ့ ေစာ္ဘြားသမီးငယ္ကို ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထုတ္… စစ္သည္ဗိုလ္ပါ…အပ်ိဳေတာ္..ပရိသတ္အလယ္မွာ… ပါး သံုးေလးခ်က္ ဆင့္ရိုက္ … အရွက္ခြဲျပီး နန္းေတာ္ တံခါးကေန ရိုက္ပုတ္နွင္ ထုတ္လိုက္တယ္…။ စုဖုရားဘ႑ာကို ထိပါးတဲ့ သူကို ဒီလိုအျပစ္ေပးခဲ့တယ္…။

( ၈ )

ဒိုင္းခင္ခင္ ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးကလည္း စုဖုရားကို တစ္ပြဲတစ္လမ္း အကဲစမ္း ျပန္တယ္ …။ သူက စုဖုရားဘ႑ာကို ထိရံုတင္ မဟုတ္ဘဲ ခြဲေ၀ယူဖို့ၾကိဳးစားခဲ့တယ္…။ သူ ့အတြက္ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္သီေပါက စုဖုရားကို သန္လ်က္နဲ့ေတာင္ ရြယ္ခဲ့တယ္…။ ဒင္းအေပၚ စုဖုရားရဲ့ အျငိဳး ဘယ္သူေျဖလို့ ေျပပါ့မလဲ …။ စိတ္ေရာလူပါ ဒုကေရာက္ေအာင္ ပညာရိွနည္းနဲ့ ညွဥ္းပန္းျပီး လက္စတံုး ခဲ့တယ္…။ သတ္ေစလို့ေတာ့ အမိန္ ့မေပးဘူးေလ… “ ဒိုင္းခင္ခင္ တစ္ေယာက္ အသက္ရွင္ေနတုန္းလား..” လို့ တစ္ခ်က္ေမးလိုက္ရံုနဲ့ အမတ္ၾကီးက ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိတယ္ေလ…။

( ၉ )

နယ္စပ္မွာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ… ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ က်ပ္တည္းေနသလဲ … ဘိုးေတာ္ ေဘးေတာ္ေတြ လက္ထက္္က တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ နိုင္ငံျခားနဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြ ခိုင္ျမဲေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ ဆိုတာေတြ စုဖုရားတို့က စိတ္မ၀င္စားဘူး…။ မသိခ်င္ဘူး…။ သိတဲ့သူေတြကိုလည္း ေနရာေပးဖို့ မစဥ္းစားဘူး..ဆရာလုပ္တယ္…လွ်ာရွည္တယ္ထင္ရင္…သြား… အက်ဥ္းေထာင္…ဒါပဲ…။ အေရးၾကီးတာက မင္းစည္းစိမ္…ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ခံစားဖို့…။ ဘ႑ာတိုက္ထံမွာ ဘ႑ာကုန္သလား… သြား…အခြန္တိုးေကာက္ခ်ည္… မေလာက္ဘူးလား….ထီရံုေတြ ဖြင့္လိုက္…. ျပည္သူေတြကို မက္လံုးေပး… မင္းဘ႑ာအတြက္ ေအးေအးေဆးေဆး..။ ကဲ…လြယ္ မွ..လြယ္…။

ဆက္ပါဦးမယ္…။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ေလးမသည္ သမိုင္း ပညာရွင္ မဟုတ္သလို … သမိုင္းေလ့လာသူတစ္ဦးလည္း မဟုတ္ပါ…။ သမိုင္းကို စိတ္၀င္စားသူ … တစ္ဦးသာျဖစ္ပါသည္….။ ပို့စ္ကို ေရးရန္ တကၠသိုလ္ စိန္တင္ ေရးေသာ ဧကရီ မဖုရား နွင့္ ေဒါက္တာမတင္၀င္း ( ပညာေရး တကၠ သိုလ္ ) ေရးေသာ “ မင္းေယာက်္ား မင္းမိန္းမမ်ား ” စာအုပ္ နွစ္အုပ္ကို ဖတ္ရႈကိုးကားပါသည္…(မွန္နန္းရာဇ၀င္ ကို ကိုးကားသင့္ပါေသာ္လည္း… စာအုပ္ ရွာရမွာ ပ်င္းလို့ပါ )..။ သမိုင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား လြဲေခ်ာ္ခဲ့ေသာ္ နားလည္ခြင့္လြတ္ေစခ်င္ပါသည္….။ သမိုင္းကို ျမင္ေသာ အျမင္မွားယြင္းခဲ့ေသာ္ လူတစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္ အျမင္မတူနိုင္တာ သဘာ၀ပါ..လို့ နားလည္လိုက္ပါ…။