ဒီေျမ နဲ ့ဒီျခံကို ကၽြန္မတို ့ရဲ့ အိမ္… ကၽြန္မတို ့ရဲ့ေနရပ္… ကၽြန္မတို ့ ေခါင္းခ်မယ့္ေနရာလို ့ ကၽြန္မတို ့ အားလံုးက သတ္မွတ္ထားၾကတယ္…။ ကၽြန္မတို ့ထဲမွာ ဒီျခံမွာေမြးတဲ့ ငယ္ေမြးျခံေပါက္ေတြရိွေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္နည္းပါတယ္…။ အမ်ားစုကေတာ့ အိမ္ႀကီးရွင္မက တစ္ေနရာရာကေန သယ္ယူလာတဲ့ သူေတြျဖစ္ပါတယ္…။ ကၽြန္မကေတာ့ ဒီျခံမွာ အစြာဆံုး.. အနံ ့အျပင္းဆံုး ညေမႊးပန္း ျဖစ္ပါတယ္…။ ကၽြန္မရဲ့ အရိုးအဆစ္ေတြက မၾကီးလြန္း မငယ္လြန္းတဲ့ အေနေတာ္ အရြယ္အစားမွာ ရိွၿပီး အံုနဲ ့က်င္းနဲ ့ ရိွေနတဲ့အျပင္ ကၽြန္မရဲ့ ရနံ ့ထုတ္နိုင္စြမ္းကို ယွဥ္နိုင္တဲ့သူ ဒီျခံထဲမွာ တစ္ပင္မွ မရိွတဲ့အတြက္ ကၽြန္မကအေရာက္ေနာက္က်ေပမယ့္ စြာေတးပန္း ေနရာရခဲ့တယ္…။ ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ… အိမ္ႀကီးရွင္မက ဟိုတေလာက ကၽြန္မနားခဏခဏလာၿပီး ကၽြန္မကို တသသၾကည့္တယ္ေလ…။ ညေမႊးပန္းရဲ့ရနံ ့ကို ေန ့ဘက္မွာ သတိမထားမိတာ တျခားအာရံုေတြေၾကာင့္လို ့ ေရးထားတာဖတ္ရလို ့… ဟုတ္မဟုတ္ အတည္ျပဳခ်င္လို ့ ဆိုၿပီး ကၽြန္မနားကို ခဏခဏလာတယ္…။ မ်က္စိကိုမွိတ္… တျခားအာရံုေတြ ေဖ်ာက္.. ကၽြန္မနားကပ္ၿပီး အားပါးတရ အန့ံခံရွာတယ္…။ ကၽြန္မက သူ ့ကို က်ီစားတဲ့ အေနနဲ ့ အနံ ့ကိုေလွ်ာ့ထားလိုက္ေတာ့ ဇေ၀ဇ၀ါနဲ ့ မခူးစဖူး ဇာတ္ခနဲ ကၽြန္မရဲ့ အပြင့္တခ်ိဳ ့ကို ခူးၿပီး ေသခ်ာေမႊးၾကည့္္ျပန္ပါတယ္…။ အဲဒီလိုနဲ ့ ကၽြန္မနားကို အိမ္ႀကီးရွင္မက ေန ့ဘက္လာကပ္လိုက္… ညဘက္လာကပ္လိုက္နဲ ့… ေန ့နဲ ့ည ထုတ္လႊတ္တဲ ့ အနံ ့ပမာဏ တူမတူ သုေတသန ျပဳေနလိုက္တာ… သူ ့အတြက္ေတာ့ မသိဘူး… ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတ္ာအျမတ္ထြက္လိုက္ပါတယ္…။ အိမ္ႀကီးရွင္မ အင္မတန္စိတ္၀င္စားတာ ခံရတဲ့ ပန္းအျဖစ္ အျခားအပင္ေတြက ကၽြန္မကို ေလးစားအားက်ၾကတယ္…။
ကၽြန္မရဲ့ အပင္ေျခရင္းမွာေတာ့ ညီမငယ္ေထြး စံပယ္ရံုေလး က ေနရာခ်ထားခံရပါတယ္…။ သူေလးက ရံုေလးနဲ ့ရိွေနေပမယ့္… အားငယ္တတ္သူေလး ျဖစ္ပါတယ္…။ ၾကံဖန္ေတြးေတာ အားငယ္တတ္သူေလး ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ
“မညေမႊးရယ္… ညီမတို ့ကို အိမ္ႀကီးရွင္မက ခုလို အိမ္နဲ ့ အေ၀းဆံုး ျခံေထာင့္မွာ ပို ့ထားတာ မုန္းလို ့မ်ားလားဟင္…”
“ေအာ္… စပယ္မရယ္… အားငယ္တတ္ရန္ေကာ…။ သူ ့အိပ္ခန္း ျပတင္းေပါက္ကို လွပ္ၿပီး ေဖြးေဖြးလႈပ္ေနတဲ့ ညည္းကို ၿပံဳးၿပံဳးျပတာ ဘယ္သူမ်ားလဲ…။ အိမ္ႀကီးရွင္မပဲ မဟုတ္လား…။ အိပ္ယာနိုးတဲ့ အခ်ိန္မွာ… ညည္းကိုျမင္ရတာ စိတ္ၾကည္နူးတယ္လို ့ အိမ္ႀကီးရွင္မက ေျပာခဲ့သားပဲေလ…။”
“ဒါေပမယ့္ မညေမႊးရယ္… ကိုကြမ္းပႊားတို ့ကိုလည္း အိပ္ခန္းျပတင္းက အတိုင္းသားျမင္ေနရသားပဲ… သူတို ့က်ေတာ့ အိမ္နဲ ့အနီးေလးရယ္…။”
“စပယ္မရယ္… ညည္းတို ့ ငါတို ့က ကြမ္းပႊားတုိ ့နဲ ့ တူမလား… ။ ငါတို ့က အပြင့္ေတြေ၀ေနေအာင္ပြင့္ ၿပီး တစ္ျခံလံုး သင္းေနေအာင္ ေမႊးၾကရတဲ့သူေတြေလ…။ ေလတိုက္ခံရမွ ျဖစ္မွာေပါ့…။ ေလတိုက္ခံရဖို ့က ေလတိုက္တဲ့ အရပ္.. အကာမရိွတဲ့ အရပ္မွာ ေနမွေပါ့… ဘာလဲ.. ညည္းက ေဒၚႀကီၤးပိေတာက္နားမွာ ေနခ်င္လို ့လား..။ အဲဒီအဖြားႀကီး ေလာင္းရိပ္မိၿပီး ညည္းအပြင့္မပြင့္နိုင္မွ အိမ္ႀကီးရွင္မက ညည္းကို နုတ္ၿပီး အေ၀းဆံုးပို ့ပစ္မွာ ….။”
“ မိညေမႊး.. ညည္း.. ငါ့ကို အဖြားႀကီးလို ့ ေျပာျပန္ၿပီလား… ငါက ဒီျခံမွာ အသက္အႀကီးဆံုး… အရင္ဆံုးရိွေနခဲ့တဲ့သူ… အပင္အားလံုးထက္ စီနီယာက်တယ္… ညည္းေလးေလးစားစား ဆက္ဆံသင့္တယ္…။
“ဟုတ္ကဲ့ပါ.. စီနီယာ မမရယ္… ညေမႊး.. ေနာက္ဆို အဖြားႀကီး လို ့ မေခၚေတာ့ပါဘူး..
ရြဲ ့မေနပါနဲ ့ မိညေမႊးရယ္…။ ေအးေလ.. ငါက ညည္းေျပာသလို … အဖြားႀကီးပဲ ထားပါေတာ့… ဒါေပမယ့္ အသက္ႀကီးေပမယ့္ မပ်က္စီးေသးဘူးေနာ.. တန္ခူးလေရာက္တိုင္း ပြင့္နိုင္တုန္း.. ပြင့္ေနတုန္း…။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို ့လို ရာသီတိုင္းေတာ့ မပြင့္နိုင္ဘူးေလ
ဒါေတာ့ ညည္းဗဟုသုတ ေခါင္းပါးလြန္းရာက်တယ္… ငါတို ့ပိေတာက္မ်ိဳးႏြယ္ဆိုတာ ရာသီတိုင္းမပြင့္ရဘူး… အခ်ိန္နဲ ့ အခါနဲ ့ ပြင့္ရတယ္…။ မ်ိဳးႏြယ္ရဲ့ ဓေလ့ထံုးစံကို ေစာင့္ထိန္းရမွာ မ်ိဳးဆက္ရဲ့ တာ၀န္ပဲ …။
ဆက္ပါဦးမည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဘာႀကီးလဲလို ့ ေတြးမေနပါနဲ ့.. အပင္ေတြ အေၾကာင္းပါ။
Layma's World 
မညေမႊးေရ..
ပန္းေလးေတြကို ဖတ္ရတာ ပန္းရနံ႔ေလးေတြ ေမႊးလာသလိုပါပဲ..
ခ်စ္စဖြယ္အေတြးေလး.. အေရးေလးကို ႏွစ္သက္မိတယ္..
ဆက္ရန္ေလးကို ေမွ်ာ္ေနပါတယ္.. း) း)
ခင္မင္တဲ႔..
ဘာႀကီးလဲလို႔ ေတြးေနတုန္း မွတ္ခ်က္ကိုေရာက္လာလို႔ ဘာႀကီးမွ မေတြးလိုက္ရေတာ႔ဘူးဗ် 😛
ဆက္ရန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးလ်က္ 🙂
ပိေတာက္က စီနီယာအက်ဆံုး စံပယ္က ဂ်ဴနီယာအက်ဆံုး။ ေနာက္ထပ္ေရာ ဘယ္ပန္းေတြ တန္းစီ ဦးမယ္မသိ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ပန္းအေငြ႔အသက္ေတြ ရွဴရွိဳက္မိသလိုလိုပဲ။
ဆက္ပါဦး
စိတ္၀င္စားေအာင္ကိုေရးတတ္တယ္..ဆက္ရန္ကိုေမွ်ာ္ေနမယ္ မမ 😛
ျခံထဲက ပန္းရနံ႔ေတြ လာရွဴရႈိက္သြားပါတယ္ 🙂
စိတ္ကူးေတြ အရမ္းေကာင္းတယ္ ပန္းပင္ေလးေတြေနရာ ခ်ရင္းရလာတဲ႕ စိတ္ကူးလား… ၿခံထဲကို ေနာက္ထပ္လာပါဦးမယ္ 😛
ဆက္ပါဦးမည္ဆိုေတာ့. ေနာက္လာမယ့္ အေၾကာင္းက ေဒၚႏွင္းဆီ တို႔ အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ (မာနႀကီးတယ္လို႔ ေျပာသံၾကားဖူးသလိုပဲ အဲဒီ အေဒၚက).
မိျမတ္ေလး တို႔ ဘာတို႔ အေၾကာင္းလဲ လုပ္ပါဦးဗ်. စိတ္ဝင္စားလို႔. 🙂
ေလးမက ေရးတတ္လုိက္တာ.. ပန္းပင္ေတြ အေၾကာင္း နာမည္ေတြေပးျပီး တဖြဲ႕တႏြ႕ဲေရးထားတာ.. ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္.. ဆက္ရန္ကုိ ေမွ်ာ္ေနမယ္ ညီမေလးေရ… 🙂
ေန႕အိပ္မက္က ပန္းေတြ အပင္ေတြမၾကိဳက္ေပမယ္႕ မမအေရးအသားေကာင္းလို႕ ဖတ္ခ်င္ေနျပီ… ဆက္ေရးထားတာျမန္ျမန္တင္ေပးေနာ္… 🙂
[…] ျခံထဲက … ( စ ) […]