Blog ကဗ်ာ…

Blog ကဗ်ာ

Blog Day တဲ့
မေလးက ဒီလိုေလးေရးခိုင္းတယ္…
Blog Day ဆိုမွ
Blog ဆိုတာဘာလဲ
Blog မွာဘာေတြေရးေနၾကလဲ
“ငါ” ဖြဖြေလးေတြးၾကည့္တယ္ ….၊Blog ဆိုတာဟာ….
IT နည္းပညာေတြ မွ်ေ၀ေပးေနတဲ့
ITဖတ္စာအုပ္တစ္အုပ္…..ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္……
သိတဲ့လူေတြေျပာတဲ့အတိုင္း
မသိတဲ့လူေတြက …
HTML ေတြကို edit လုပ္ေနၾကမယ္…….၊

Blog ဆိုတာဟာ….
စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာေတြအတြက္
ေလ့က်င့္ေရးကြင္းတစ္ခု ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္…..
ကဗ်ာေတြသီ စာေတြဆီလုို ့…
လွလွပပေလး ေရးဖြဲ ့ေနၾကမယ္ ……၊

Blog ဆိုတာဟာ…
စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြခ်က္ျပဳတ္…..
မီးဖိုေခ်ာင္တစ္ခု…..ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္….
ခ်က္ျပဳတ္နည္းေတြ ေ၀ငွ

ဟင္းခ်က္နည္းစာအုပ္ေတြေတာင္လက္မိႈင္ခ်ရမယ္…..၊

Blog ဆိုတာဟာ….
ခရီးသြားမွတ္တမ္းေလးတစ္ခု …. ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္….
ဓါတ္ပံုျပခန္းေလးတစ္ခု …..ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္…..
မိသားစုကမာၻေလးတစ္ခု ……ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္…..
Blog ဆိုတာ ……ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္မယ္ …..
ေရာခ်င္ရာေတြေရာထားတဲ့
အသုတ္စံုဗန္းေလးတစ္ဗန္းျဖစ္ေနလိမ့္မယ္…..၊ငါ့အတြက္ေတာ့
ေလးမ အတြက္ေတာ့
Blog ဆိုတာဟာ….
( ဗိသုကာဆန္ဆန္ေျပာရရင္)
အေပါက္ေလးတစ္ေပါက္ပါပဲ…..၊

ငါ ၀င္ခ်င္၀င္မယ္….
ထြက္ခ်င္ ထားခဲ့မယ္….
တစ္ခုပဲ ငါစိုးရိမ္တယ္….
၀င္လာတုန္းက ေပါ့ေပါ့ေလးပဲ
ျပန္အထြက္မွာ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ ့ ေလးေနမွာစိုးတယ္……၊

Blog အေပါက္ေလးကေန
သူတို ့အေတြးေတြ ၀င္လာတယ္….
ငါ့အေတြးေတြထြက္သြားၾကတယ္ …
တစ္ခုဘဲ ငါစိုးရိမ္တယ္….
သူတို ့အေတြးေတြနဲ ့ ငါေႏြးေထြးခဲ့ပါတယ္….
ငါ့အေရးေတြနဲ ့ သူတို ့ေအးခဲသြားမွာစိုးတယ္…..၊

Blog ဆိုတာဟာ…
ငါစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္လဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္…..
ႏွစ္ရွည္လား…..နွစ္တိုလား….
ဘယ္လိုသစ္ပင္လဲ…..ငါမသိပါဘူး….
ဒါေပမယ့္ ….သစ္ပင္ေတာ့သစ္ပင္ပါပဲ…..

ဒီလိုနဲ ့
ဒီလိုနဲ ့

….August ဆိုတဲ့….လတစ္လကို
Blog သစ္ပင္ နဲ ့စလို ့
Blog ကဗ်ာနဲ ့ နုတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္…..

Blogsphere ၾကီး အဓြန္ ့ရွည္လို ့….
August 31 ေတြ မွန္မွန္လည္ပတ္ေနပါေစ…….။ ။

ကိုဘုရင့္ေနာင္Blog day အမွတ္တရ တစ္ခုခု ေရးေပးပါရွင္….။

တစ္ေက်ာ့ နွစ္ေက်ာ့ … ေတးကိုသီ …

“ေမာင္ေလးေရ … ထပါေတာ့ … ေရာင္နီလာလွေပါ့ … ညီမေလးေရ … ထပါေတာ့ … ေရာင္နီလာလွေပါ့ …”
ေမာင္ေလးေရ … ထေတာ့ေလ … ထပါေတာ့ … အိပ္ေပ်ာ္မေနပါနဲ ့ေတာ့ … ၊ ညီမေလးေရ … ထပါေတာ့ … အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္မေနပါနဲ ့ေတာ့ … ၊ ေရာင္နီလာေနျပီ … အခ်ိန္က်ေနျပီ … ေမာင္ေလးတို ့ … ညီမေလးတို ့ ထသင့္ျပီ …၊ ေရာင္နီလာလို ့ ထရမွာလား… ေမာင္ေလးတို ့ ညီမေလးတို ့နိုးထလို ့… ေရာင္နီလာမွာလား …ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ … ေရာင္နီနဲ ့ …မင္းတို ့နိုးထခ်င္း …ဒြန္တြဲေနသင့္တယ္ မဟုတ္လားဟင္…။“တစ္ေက်ာ့ နွစ္ေက်ာ့ … ေတးကိုသီ … ငွက္က်ားနႈတ္ပလီ …”

ၾကက္ဖတြန္လို ့ …ငွက္ကေလးေတြ ေတးသီလို ့… က်ီကီ်က်ာက်ာနဲ ့… မင္းတို ့ကို နိႈးေနၾကျပီေလ …၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကတုန္းလား …၊ ငွက္က်ားေလး ေတးပလီေနရတာ တစ္ေခါက္မကေတာ့ဘူးေလ… အခါခါေက်ာ့ ေနရရွာတယ္… ။

“ ကၽြန္မတို ့ငယ္ငယ္ … မိရယ္ဖရယ္ … ဘ၀၀ယ္ … စံုစံုညီညီ …”

တို ့ေတြငယ္ငယ္တုန္းက တို ့ေတြအိမ္မွာ အေဖရယ္အေမရယ္ တို ့ေမာင္နွမေတြရယ္ … ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စံုစံုညီညီနဲ ့၀ိုင္းဖြဲ ့စားခဲ့တဲ့ ထမင္း၀ိုင္းေလးကို တမ္းတမိတယ္… အေ၀းေရာက္ေနတဲ့ … ေမာင္ေလး…ညီမေလးေတြရယ္ …၊ စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ ့… ျပသနာေတြကို အတူေျဖရွင္း … တမိုးတည္းေအာက္မွာ တေရတည္းေသာက္ခဲ့ဲၾကတာကို မွတ္မိေသးရဲ့လား … ၊ တို ့အိမ္ကို ရန္စလာတဲ့သူေတြကို အေဖကဓါးဆြဲလို ့ … ေမာင္ေလးကတုတ္ကိုင္ျပီး ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကေတာ့ အေမနဲ ့ တို ့ညီမေတြက ေနာက္ကေနခါးေထာက္လို ့ အားေပးခဲ့ၾကေတာ့ သူတို ့ထြက္ေျပးကုန္ၾကတယ္ေလ …၊ အခုေတာ့ တို ့ေမာင္နွမေတြ တေျမဆီေ၀း မင္းတို ့ေတြက အေ၀းၾကီးမွာဆိုေတာ့ အေဖတို ့အေမတို့ရဲ့အေမြ …တို ့အိမ္ေလးယိိုင္နဲ ့ အိုေဟာင္းလို ့ ေရာင္းစားခံရေတာ့မယ္ ….၊ အျမန္ျပန္လာပါေတာ့ … ေမာင္ေလး … ညီမေလးတို ့ရယ္ … ။

“ ကၽြန္ေတာ္တို ့… ကၽြန္မတို ့ေလ… ကၽြန္ေတာ္တို ့… ကၽြန္မတို ့ေလ …ခ်စ္ေလသူကို ခ်စ္ေလသူကို …ကိုယ္ကတဖန္ ျပန္လည္ခ်စ္တတ္ၾကပါေစသည္…ဘ၀ေတးဆိုရင္ ခဏေလး…မဆိုခ်င္…ေက်ာ့ေက်ာ့လြင္မွ အသြင္လွပါေလမည္ … ”

ေမာင္ေလး… ညီမေလးတို ့ေရ … ရန္ကိုရန္ခ်င္းမတံု ့နွင္းၾကရဘူးေနာ္ … ၊ ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြကို ကိုယ္ကျပန္ေပးဆပ္နိုင္ရမယ္ … ၊ ရန္သူကိုလဲ မိတ္ေဆြဖဲြ ့နိုင္ရမယ္ေနာ္ … ဒါမွ မင္းတို ့ဘ၀ … အားလံုးဘ၀ …သာယာေအးခ်မ္းလိမ့္မယ္…၊လူ့ဘ၀ဆိုတာ ခဏေလးေပမယ့္ တို့ေတြသီေၾကြးရတဲ့ သီခ်င္းေတြက အမ်ားၾကီးပါ….၊ ေပ်ာ္စရာ …ငိုစရာေတြနဲ ့…သံစဥ္ေတြ အခါခါေက်ာ့ေနရမယ့္ ေလာကၾကီးမွာ တနပ္စားေတာ့ ေတြးလို ့မျဖစ္ဘူးေနာ္ …၊ လွပတဲ့သီခ်င္းေလးေတြ အခါခါေက်ာ့နိုင္ဖို ့ အတူတူေရးစပ္ၾကပါစို ့ေနာ္ …။

“ မုန္းေတးတစ္ခါေက်ာ့လွ်င္ … ခ်စ္ေတး…တစ္ခါ…နွစ္ခါ…သံုးခါ…ေလးခါ …အခါခါေက်ာ့ေစခ်င္ပါသည္ … …အခါခါေက်ာ့ေစခ်င္ပါသည္ …”

ေမာင္ေလး…ညီမေလးတို ့ေရ ….တစ္ခါမုန္းဖူးရင္ အခါခါျပန္ခ်စ္နိုင္ဖို ့ၾကိဳးစားပါ … ၊ တစ္ခါယူဖူးရင္ အခါခါျပန္ေပးနိုင္ဖို ့ စဥ္းစားပါ …၊ တစ္ခါမွားဖူးရင္ အခါခါ အမွန္သိနိုင္ဖို ့ အားထုတ္ပါ …. ။

“ေမာင္ေလးေရ … ထပါေတာ့ … ေရာင္နီလာလွေပါ့ … ညီမေလးေရ … ထပါေတာ့ … ေရာင္နီလာလွေပါ့ …”
……….
……….
“တစ္ေက်ာ့ …. နွစ္ေက်ာ့ …ေက်ာ့ေက်ာ့…. ေတး….ကိုသီ … ”

“အပယ္ရတနာ” ၏ ဖြင့္ဟ ၀န္ခံခ်က္…

ပုဂံမွဇာတ္လမ္းမ်ား(သို ့) မွတ္တမ္းမ်ား (၂) ။ ။

ဘုရား… ဘုရား…. ရက္စက္လွခ်ည္လား…. ေမာင္ဘုရားရယ္… ၊
ေမာင္ေတာ္ဘုရားဟာ … ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ ဖခင္အရင္းပါ … ၊ ထြက္ျပီးသားဆင္စြယ္ ျပန္၀င္ရိုးထံုးစံ မရိွသလို … မင္းတို ့ရဲ့ စကားဟာလဲ …. ျပင္ရိုးထံုးစံ မရိွဘူးဆိုတာ…. နွမေတာ္…. နားလည္ပါတယ္….ေမာင္ေတာ္ရယ္….. ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီစကားကိုေတာ့ ျပင္လိုက္ပါ … ေမာင္ေတာ္ရယ္… ၊ ျပင္ေပးပါ…. ေမာင္ေတာ္မင္းျမတ္ရယ္…. ၊ ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ ဖခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ ့…. အပယ္ရတနာရဲ့ ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ …. ဇနီး နဲ ့ သမီးကို ငဲ့ညွာသနားတဲ့အေနနဲ ့…. ျပင္ေပးေတာ္မူလွည့္ပါဘုရား ….၊ ဒီအမိန္ ့ေတာ္ကိုျဖင့္ ႏွမေတာ္ မၾကားခဲ့ဘူးလို ့…မွတ္ယူလိုက္ပါရေစ……ေမာင္ေတာ္ရယ္…..။ ေမာင္ေတာ္မင္းျမတ္ကို နွမေတာ္ အျမဲ ပါရမီျဖည့္ခဲ့တာ …. ေမာင္ေတာ္သိပါတယ္ … ။
ပသီမင္းသား ပဋိကၡရား နဲ ့ သမီးေတာ္….. ေမတၱာမွ်စဥ္အခါက …. ေမာင္ေတာ္ေစခိုင္းစရာမလိုဘဲ …က်န္စစ္မင္းၾကီးရဲ့ မိဖုရားေခါင္ၾကီး အေနနဲ ့…..၁၈ နွစ္အရြယ္ ေရႊအိမ္သည္ ကို ….မိန္းမသားခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ကို ….. ေဘးခ်ိတ္ျပီး ….နိုင္နင္းစြာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တာကို …. ေမာင္ေတာ္အသိပါ ….။ မစားနိုင္မေသာက္နိုင္ … တမိႈင္မိႈင္တေတြေတြနဲ ့ … သလြန္ေပၚေခြေနရာက …လန္းဆန္းစျပဳကာစ သမီးငယ္ေလးကို ….“ေစာယြန္း”နဲ ့ လက္ဆက္ေစမယ္ဆိုတာကေတာ့ ….နိွပ္စက္ရာမက်ေပဘူးလား … ဘုရာ့ …..။ “ေစာယြန္း” ဆိုတာ ေျခတစ္ဖက္ မသန္ဘူးေလ…..ဘုရာ့ … ၊ နွမေတာ္မွာ သူတစ္ပါးရဲ့ အားနည္းခ်က္ကို ….ကဲ့ရဲ့ နွိမ့္ခ်လိုတဲ့ စိတ္မရိွပါဘူး …ဒါေပမယ့္ … တပင္တိုင္ျမနန္းမွာ … ယင္ဖိုေတာင္မသန္းေစဘဲ စံစားေစခဲ့တဲ့ …. ၊ ဖခင္ရဲ့ထက္ျမက္မႈ … မိခင္ရဲ့ သိမ္ေမြ ့မႈေတြ နဲ ့ …. ေရႊအဆင္းလုိ တင့္တယ္လွတဲ့ …. သမီးေတာ္ေလးကို… လက္ရံုးရည္ ….နွလံုးရည္ ျပည့္၀တဲ့ … သူရဲေကာင္းနဲ ့ လက္ဆက္ေပးခ်င္တာကေတာ့ … မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ အတၱပါ … ေမာင္ေတာ္ရယ္ ….။ ေနာက္ထပ္စဥ္းစားစရာက…. “မိ်ဳးေစ့မမွန္ ပင္မသန္” တဲ့ …. ။ “ေစာယြန္း” ရဲ့ ဖခင္က “ေစာလူးမင္္း” ေလ… ဘုရာ့ …..၊ အရည္အခ်င္း တစ္စက္မွ မရိွတဲ့မင္း …. ေမာင္ေတာ့္အေပၚ အျမဲ မေကာင္းၾကံခဲ့တဲ့မင္း ….. ရန္သူ ့လက္တြင္းက ကယ္ထုတ္လာတာေတာင္ …. မယံုမၾကည္နဲ ့…. “ က်န္စစ္သား ငါ့ကိုခိုးပါတယ္ ” လို ့….. ေအာ္ခဲ့လို ့ ေမာင္ေတာ္ေတာင္ အသက္လုျပီး ျပန္ေျပးခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား …..။ ဒီလိုဆိုေတာ့ “ေစာယြန္း” ဟာ အေနာ္ရထာမင္းျမတ္ရဲ့ ေျမးမို ့…. အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ မ်ိဳးေစ့ပါလို ့….. ေမာင္ေတာ္က နွမကို ေျဖာင္းဖ်ေပဦးမယ္ … ။ အေဖနဲ ့ အဖိုး ဘယ္သူ ့ေသြးကပိုနီးမလဲ လို ့သာ …. နွမေတာ္ ေမးပါရေစေတာ့ …။ မိန္းမဆိုတာ ေယာက်္ားေတြကို …..ပံ့ပိုးေပးဖို ့ လူျဖစ္လာရတာမဟုတ္ေပမယ့္… ဇနီးဆိုတာကေတာ့ သူ ့ဘ၀ကို …. ခင္ပြန္းအတြက္လို ့ …. မွတ္ယူထားၾကသူမ်ား ျဖစ္ေလေတာ့ …. ရတနာတို ့ သားအမိမွာ …. ေမာင္ေတာ္ စီမံတာ နာခံၾကရမွာပါ …. ။ ျပည့္ရွင္မင္းရဲ့ အမိန္ ့ကို …. ကလန္ကဆန္ မလုပ္ ၀ံ့သလို … အေျမာ္အျမင္ၾကီးတဲ့ …. ခင္ပြန္းရဲ့ အစီအမံကို … ဇနီးေကာင္းပီသစြာနဲ ့ …. ေခါင္းညိတ္လက္ခံပါ့မယ္ … ဘုရာ့ …..။ တစ္ခုေတာ့ ဖြင့္ဟလိုက္ပါရေစ …. က်န္စစ္မင္းရဲ့ မိဖုရားေခါင္ၾကီး အေနနဲ ့ …. ေမာင္ေတာ္ရဲ့ အေျမာ္အျမင္ၾကီးမားမႈကို …. ေထာက္ခံ အားေပး ….ဂုဏ္ယူ ေက်နပ္နိုင္ေပမယ့္ ….. ေရႊအိမ္သည္ရဲ့ မိခင္ “အပယ္ရတနာ” အေနနဲ ့…. ေမာင္ၾကီးက်န္စစ္ရဲ့ ဇနီးတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ေတာ့ …. ေမာင္ဘုရားရဲ့ စီမံမႈကို …. လံုး၀ …. မေက်နပ္ပါဘူး …ဘုရာ့ ….။ ။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ အျဖဴေရာင္အေတြး ….မိန္းမသားအေတြးသက္သက္သာ …။

“ေလးမ” … ရွင္းလင္းပြဲ (ဒု)

၃။ Blog တြင္သံုးထားေသာ အေရာင္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ …………………………………..
“ေလးမ” တြင္ အေရာင္စြဲမရိွပါ … အၾကိဳက္ဆံုးအေရာင္ … အမုန္းဆံုးအေရာင္ ဟူ၍ မရိွပါ …။ “ေလးမ” အေရာင္အားလံုးကို ….. ခ်စ္သည္ … စိတ္၀င္စားသည္ … ။ အေရာင္တိုင္းတြင္ သူ ့တန္ဖိုးနွင့္သူရိွသည္ … အစြမ္းကိုယ္စီရိွၾကသည္ … ထို ့ေၾကာင့္ အေရာင္အားလံုးကို …. တန္ဖိုးထားသည္ … ။ သို ့ေသာ္ …. “ေလးမ” ၏ အသံုးအေဆာင္အမ်ားစုသည္ ….. နည္းမိ်ဳးစံုျဖင့္ ျပာေနၾကသည္ … ။ “ေလးမ” ေက်ာင္းသူဘ၀က ….. စာေမးပြဲေျဖလွ်င္ ….. jury ၀င္လွ်င္ ….. အျပာေရာင္ ၀တ္စံုျဖင့္ …. ၀င္ေလ့ရိွသည္ …။ အျပာေရာင္သည္ “ေလးမ” ကို ကံေကာင္းေစသည္ဟု …. မသိစိတ္တြင္ မွတ္သားထားခဲ့သည္ ။ ထိုမသိစိတ္က လႊမ္းမိုးဦးေဆာင္ ေနေသာ အခိ်န္မ်ားတြင္ …. “ေလးမ”၏ အသံုးအေဆာင္မ်ား …. ျပာသြားၾကသည္ … ။ ထို ့ေၾကာင့္ “ေလးမ”၏ Blog တြင္ ျပာေသာအေရာင္မ်ား …. ပါ၀င္လာၾကသည္ … ။ ျမန္မာျပည္ ဗိသုကာဘြဲ ့ ၀တ္စံု၏ လိုင္းၾကိဳးသည္ …. ခဲေရာင္ ဟုေခၚေသာ ….. မီးခိုးေရာင္ျဖစ္သည္ … ။ ထို ့ေၾကာင့္ ခဲေရာင္သည္ …. ဗိသုကာတို ့ ပိုင္ဆိုင္ေသာ အေရာင္ဟု….. သတ္မွတ္ကာ ေက်ာင္းသူဘ၀ကတည္းက ….. ခဲေရာင္ကို မိမိနွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အေရာင္ဟု ….. စြဲလန္းေနခဲ့သည္ …။ ထိုမီးခိုးေရာင္သည္ …. ဗိသုကာ “ေလးမ” ၏ Blog တြင္ …. ေနရာတေနရာ ရခဲ့သည္ … ။ ဤသို ့ျဖင့္…. အျဖဴ ၊ အျပာ ၊ မီးခိုးေရာင္မ်ားျဖင့္ ….. အေျခခံဖြဲ ့စည္းထားေသာ …. အခြံတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့သည္ … ။

၄။ Blog ေရးသူတိုင္း လုပ္ေလ့ရိွသည့္အတိုင္း “ေလးမ” ၏ post မ်ားကို က႑မ်ားခြဲ၍ Label မ်ားတပ္ထားခဲ့သည္ … ။
2 in 1 style – ကဗ်ာ တလွည့္ စာတလွည့္ ေရးသားထားေသာ စာမ်ား……၊
Analysis – ေလ့လာဆန္းစစ္မႈဆိုင္ရာ စာမ်ား ……၊
Architecture – ဗိသုကာ ပညာရပ္နွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနေသာ စာမ်ား……၊
Cartoons – ကေလးမ်ားၾကိဳက္ေသာ …. ေလးမ ၾကိဳက္ေသာ စာရုပ္စံုမ်ား …..၊
Flower – ပန္းစကား (သို ့) ပန္းမ်ားနွင့္ စကားေျပာၾကည့္ျခင္း ……၊
Link to the past – အတိတ္သို ့ ခ်ိတ္ဆက္ျခင္း ….(သို ့) တမ္းတျခင္း ……၊
News – သတင္း …..၊
Poem – ကဗ်ာ……၊
Preface – အမွာစကား …..၊
Seasonal Post – ရာသီစာ …..၊
Tag – ခင္မင္မႈျဖင့္ သူတို ့တက္ သမွ်…..၊
That’s what I wanna say – ေျပာခ်င္ေသာ စကားမ်ား …..၊
Thinking from History – ရာဇ၀င္ထဲမွ အေတြးစမ်ား (သို ့) သမိုင္းကေပးေသာအေတြးမ်ား…..၊
Thinkings from novels – ၀တၳဳဖတ္ျပီး က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ အေတြးစမ်ား …..၊
Thinkings from story – အေတြးေပးေသာ ပံုျပင္မ်ား …..၊
Wondering – ဟိုေတြး …..ဒီေတြး ….ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ေနေသာအခါ ေရးမိေသာ စာမ်ား ….၊

ေဖာ္ျပပါအတိုင္း က႑မ်ားခြဲ၍ ေရးသားခဲ့သည္ …..။ …..balar….balar…balar….။

ရွင္းလင္းပြဲကို သန္းေခါင္ေက်ာ္အခ်ိန္တြင္ လက္ခုပ္တီး၍ နိဂံုးခ်ဳပ္ျပီးသကာလ ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ blogger မ်ားသည္ “ေလးမ” ခင္းက်င္းျပသထားေသာ ဓါတ္ပံုမ်ားနွင့္ မွတ္တမ္းမ်ားကို ၀တ္ေက်တန္းေက် ၾကည့္ရႈ၍ ျပန္သြားၾကပါသည္ …..။ ။

သတင္းေထာက္ “ေလးမ”

P.s . ေနာက္တခါအေျပာင္းအလဲ လုပ္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္လဲ ယခုကဲ့သို ့ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ခ်င္လုပ္မယ္ …. မလုပ္ခ်င္ မလုပ္ဘူး ဟု …. “ေလးမ” မွ တိက်စြာေျပာၾကားသြားပါသည္ ….။

“ေလးမ” … ရွင္းလင္းပြဲ(ပ)

Virtual World မွ “ေလးမ” မွ သူမ၏ Blog နွင့္ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းပြဲတစ္ရပ္ျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း “ေလးမ”၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူ “ေလးမ” မွ သတင္းေပးလာေသာေၾကာင့္ သတင္းေထာက္ “ေလးမ” မွ သြားေရာက္ စပ္စုခဲ့သည္မ်ားအား အမ်ားသိေစရန္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္ …။

ေနရာ – www.layma-layma.blogspot.com …၊
အခ်ိန္ – ညအခ်ိန္ …၊
ရွင္းလင္းသူ – အမည္မေဖာ္လိုသူ “ေလးမ” …၊
တက္ေရာက္သူမ်ား – ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ဘေလာက္ဂါၾကီးမ်ား ၊ ဘေလာဂီၾကီးမ်ား နွင့္ သတင္းေထာက္ “ေလးမ” … ၊
အေကၽြးအေမြး – အေတြးမ်ားဆူပြက္လာလွ်င္ ခပ္ေသာက္နိုင္ရန္ လက္ဖက္ေျခာက္ပုလင္း အဆင္သင့္ထားေပးမည္ …. ၊
ရွင္းလင္းပြဲက်င္းပရသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ – “ေလးမ” အသစ္လဲလိုက္ေသာ အခြံနွင့္ပတ္သက္၍ လူအမ်ား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိေစရန္ ၊ post မ်ားအတြက္ ေပးထားေသာ label မ်ားနွင့္ပတ္သက္၍ “ေလးမ” ၏ သေဘာထားအမွန္ကို လာလည္သူမ်ား သေဘာေပါက္နိုင္ေစရန္… ၊
အထူးသတိေပးခ်က္ – တက္ေရာက္လာသူမ်ားအေနျဖင့္ သိလိုသည္မ်ားကို comment တြင္ လြတ္လပ္စြာေမးျမန္းနိုင္သည္ …၊ သို ့ေသာ္ “ေလးမ” အၾကပ္ရိုက္ေစမည့္ ေမးခြန္းမ်ိဳး လံုး၀ေမးျမန္းခြင့္မျပဳ … ေမးျမန္းခဲ့လွ်င္ “ မဟုတ္ပါဘူး ” ဟူေသာ စကား ေလးလံုးမွလြဲ၍ အပိုေျဖၾကားျခင္းျပဳမည္မဟုတ္ … ၊

ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား
၁။ “ေလးမ” အရင္တုန္းက အသင့္ရိွျပီးသား banner ကိုသံုးပါသည္… ။ ယခုအခါ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး၏ ေျမွာက္ေပးမႈေၾကာင့္ မညေလးထံမွ ဖတ္ရႈရေသာ banner တြင္ ပံုထည့္သည့္နည္းအတိုင္း ပံုတစ္ပံု ေကာက္ထည့္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္ banner ေလးနွင့္ျဖစ္သြားပါသည္…။

၂။ ဆက္လက္ ၍ ေရြးထည့္ထားေသာ ပံုနွင့္ပတ္သက္၍ အက်ယ္တ၀င့္ အက်ဥ္းခ်ံဳးရွင္းလင္းသြားပါမည္ …။ ေရာင္စံုခဲတံမ်ားနွင့္ ေရးျခစ္ျပီးသား အျဖဴေရာင္ စာရြက္ကို
ေတြ ့ေအာင္ရွာပါသည္ … ေတြ ့ပါသည္ … ကူးထည့္လိုက္ပါသည္ … ။ အျဖဴေရာင္စာရြက္မွာ “ေလးမ”၏ ခံယူခ်က္ကို ကိုယ္စားျပဳပါသည္ … တနည္းအားျဖင့္ “ေလးမ” ၏ စာမ်က္နွာသည္ ဓါတ္ျပယ္ေနေသာ အျဖဴေရာင္ စာမ်က္နွာဟု ဆိုလိုသည္ ….။ ေရာင္စံုခဲတံမ်ားသည္ အေတြးေရာင္စံုကို ရည္ညႊန္းပါသည္ … အေၾကာင္းအရာ တစ္မိ်ဳးတည္း … ရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္မိ်ဳးထဲ မေတြးပါ ….မေရးပါ … အေရာင္ေတြ စံုခ်င္ပါသည္ ….။ ေရးျခစ္ျပီးသားကို ရွာ ထားရျခင္းမွာ … ေရးျပီးသြားခဲ့ျပီ … အေရာင္စံု ျခယ္ျပီးသြားျပီဟု ဆိုလိုသည္ …. ေရးဆြဲထားသည့္ ေရာင္စံုလိုင္းမ်ားမွာ ဒီဇိုင္းတစ္ခု အေနျဖင့္ ပီပီျပင္ျပင္မရိွ …. တနည္းအားျဖင့္ အဆံုးမရိွေသာ မ်ဥ္းေကြးမ်ား ….၊ ဆက္ဆြဲေနဦးမည့္ မ်ဥ္းေကြးမ်ား…ျဖစ္သည္ ….။ မ်ဥ္းေျဖာင့္မဟုတ္ေသာ မ်ဥ္းေကြးမ်ားသည္ rigid မဟုတ္သည့္ flexible အသြင္ကို ေဆာင္သည္ ….။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္

ညစ္ ရင္ … ေလ ရင္ … ဓါတ္က်ရင္ …

သူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ “ေလ” ေနလို ့
ခဏေလာက္
လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္လိုက္ဦးမယ္တဲ့…
ငါလဲမင္းလိုပဲ
စိတ္ေတြ “ေလ” တဲ့အခါ
ဂ်င္းဂ်ာကင္ေလး ထပ္လို ့
လမ္းမေပၚ ေျပးထြက္ခ်င္လိုက္တာ… ။

စိတ္ညစ္ရင္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လိုက္ရတာ အေကာင္းဆံုးပဲ… လမ္းေပၚမွာ ကားမပါဘဲ ေလွ်ာက္သြားရင္း ေလေကာင္းေလသန္ ့ေတြ တ၀ၾကီးရွဴသြင္းရင္း စိတ္ညစ္စရာေတြကို တ၀ၾကီးျပန္မႈတ္ထုတ္လိုက္ရရင္ ေပါ့သြားမွာပဲ…..။ လူးလာလႈပ္ရွား ရုန္းကန္ေနၾကရတဲ့ လမ္းေပၚက ဘ၀ေတြကိုေတြ ့ရင္ ကိုယ့္ဒုကၡက ေသးေသးေလး ျဖစ္သြားေကာင္း ျဖစ္သြားနိုင္တယ္ … ေပ်ာ္စရာျမင္ကြင္းေတြကို ေတြ ့ရင္လဲ အေပ်ာ္ေတြ ကူးစက္သြားနုိင္တယ္ … သတိထားၾကည့္တတ္ရင္ ရယ္ေမာစရာ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကိုလဲ ေတြ ့ရမယ္… ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ လမ္းမ်ားမ်ားေလွ်ာက္ျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါ ေမာေမာနဲ ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားနိုင္တယ္ … ။ အေတြးေတြ နွိပ္စက္ခြင့္ မရေတာ့ဘူး …။ ( လမ္းေလွ်ာက္ထြက္မယ္ဆိုရင္ အေႏြးအက်ီၤေလး ေဆာင္သြားဖို ့ေတာ့ မေမ့နဲ ့ေနာ္ …. )

သူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္
စိတ္ညစ္ရင္ ဖတ္ပစ္တယ္
ကာတြန္းေတြ တဲ့ …
ငါလဲ မင္းလိုပဲ
ညစ္ေနတဲ့ အခါ
အသစ္ေတြ လိုက္ရွာလို ့
ဖတ္ပစ္ခ်င္လိုက္္တာ …။

စာဖတ္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာအေလ့အက်င့္ျဖစ္လို ့ ဒီနည္းနဲ ့ စိတ္ညစ္တာသက္သာေအာင္ လုပ္တာလဲ ေကာင္းတာပဲ…..။ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ကာတြန္းဖတ္ျပီး ရယ္ေမာလိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ေပါ့သြားနုိင္တယ္…. ခက္တာက ကာတြန္းတုိုင္းသည္ ဟာသမဟုတ္…..ရယ္စရာမေကာင္း….။ Online ရရင္ Blog ေတြလိုက္ဖတ္ေနရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္….။ အျပင္မွာ နာမည္ရေနတဲ့ စာေရးဆရာေတြရဲ့ အေရးေတြ…. အေတြးေတြနဲ ့ပတ္သက္လို ့ ခ်က္ခ်င္းေကာက္ခ်က္ဆြဲ….. ေဆြးေႏြးလို ့ မဲေပးလို ့ မရဘူး…..ရခဲ့ရင္ေတာင္ သူတို ့စာေတြကို
ေ၀ဖန္သံုးသပ္ဖို ့ ေတာ္ရံုလူမ၀ံ့ရဲပါဘူး….။ သူတို ့ ဘယ္လိုျပန္ေဆြးေႏြးမလဲ ကိုယ္သိဖို ့ခက္တယ္…..။ Blog မွာ ဒီအခြင့္အေရးေတြ အကုန္ရတယ္…..။ ကိုယ္ၾကိဳက္ရာကိုယ္ေရး….. ထင္သလို ၀င္ေဆြးေႏြးသြားလို ့ရတယ္….. အေတြးေတြ ဖလွယ္လို ့ရတယ္….။ Blogger က်င့္
၀တ္ဆိုတာၾကီး လူတြင္က်ယ္ မျဖစ္လာေသးခင္အထိေတာ့ အေတြးေတြ…. အေရးေတြ လြတ္လပ္ေနဦးမွာပဲ…..။ အဲဒီဟာၾကီး လူရာမ၀င္ပါေစနဲ ့ဦးလို ့ စိတ္ပုတ္စြာ ဆုေတာင္းရမွာလား…..။ စိတ္၀င္စားရင္ cbox ေတြလိုက္ဖတ္ၾကည့္လိုက္ဦး…..။ မျမင္ဖူး…. မေတြ ့ဖူးၾကပါပဲ ခ်စ္ခင္ရင္းနွီးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနာက္ေျပာင္နႈတ္ဆက္ေနၾကတဲ့ ေမာင္နွမေတြနဲ ့ ဆဲဆိုရန္စ အျငင္းပြားေနၾကတဲ့ လူတစ္စုကိုလဲ ေတြ ့ရမယ္…..။ ကိုယ္က ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္……၊ လိုက္ဖတ္ျပီး…..ထိုင္ရယ္ေနရံုပဲ…..။

သူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္
စိတ္ဓါတ္ေတြ ေအာက္ျပဳတ္က်တဲ့အခါ
သီခ်င္းေတြဖြင့္
music ေတြနဲ ့ေနၾကည့္လိုက္တယ္တဲ့…..
ငါလဲမင္းလိုပဲ
သံစဥ္ေတြနဲ ့ စာသားေတြထဲ
စီးေမ်ာေပ်ာ္၀င္….
ေအာ္ဟစ္ေပါက္ကြဲ ခ်င္လိုက္တာ….။

စိတ္ညစ္တဲ့အခါ သီခ်င္းေတြ နားေထာင္မလား….. ဆိုမလား….ၾကိဳက္တာသာလုပ္…..။ သီခ်င္းဆိုတာ အေပါက္တစ္ေပါက္ပဲ…. ၀င္ေပါက္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္….. ထြက္ေပါက္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္…..။ သီခ်င္းေတြထဲမွာ ကိုယ္နဲ ့တိုက္ဆိုင္တဲ့ ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့ စာသားေတြ အမ်ားၾကီးရိွေနနိုင္တယ္…..။ ကိုယ့္စိတ္နဲ ့ ထိတဲ့သီခ်င္းေတြ လိုက္ေအာ္လိုက္ရတာ သိပ္အရသာရိွတယ္…..။ နားေထာင္ပါ….. ဆိုပါ….. စိတ္နဲ ့ ရင္ဘတ္ကို အက်ယ္ၾကီးဖြင့္ထားလိုက္ပါ…..။ song source ကိုေတာ့တိုးတိုးဖြင့္ေနာ္…. ေဘးလူေတြ အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ကုန္မယ္….။

သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္
မင္းစိတ္ညစ္ရင္
စိတ္ဓါတ္က်ရင္
မင္းဘယ္လိုရွင္း သလဲ….
ပို ့စ္တစ္ပုဒ္ေရးလို ့
ငါ့ကိုေတြးျပစမ္းပါ တဲ့….။

“ေလးမ” စိတ္ညစ္ရင္လား……အင္း….. သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္လိုက္တယ္…..။ အခန္းထဲမွာ ပြေနတာေတြ ရွင္းတယ္….. ဖုန္သုတ္တယ္…. ၾကမ္းတုိက္တယ္….. ေရခိ်ဳးခန္းေဆးတယ္….. အားသြန္ခြန္စိုက္ အသားကုန္ရွင္းလိုက္တယ္…..။ သိပ္ငိုခ်င္လာရင္ အ၀တ္ေတြ တပံုၾကီးေလွ်ာ္ရင္း ငိုခ်လိုက္တယ္…..။ ေရခိ်ဳးခန္းေၾကြျပားေတြ ေျပာင္လက္ေနေအာင္….. လက္ေတြပြန္းေအာင္ တိုက္ရင္း သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုလိုက္တယ္…..။ အ၀တ္ဗီရိုရွင္းရင္း ညစ္ေနတာေတြ ရွင္းထုတ္လိုက္တယ္…. သနပ္ခါးေက်ာက္ျပင္ကို သနပ္ခါးစေတြ ေျပာင္စင္သြားေအာင္တိုက္ခၽြတ္တယ္…..။ ေခါင္းဖီးေတြေဆး…. ေခါင္းစည္းေတြေလွ်ာ္….. လုပ္စရာေတြ ကုန္လို ့မွ စိတ္မေျပေသးရင္ ေခါင္းေလွ်ာ္ေရခိ်ဳးျပီး စာအုပ္တစ္အုပ္နဲ ့ အိပ္ရာေပၚတက္…. ေစာင္ျခံဳျပီး အိပ္ေနလိုက္တယ္…..။

သူငယ္ခ်င္းေရ
ငါေျပာမယ္ နားေထာင္ေနာ္….
ေနာက္ဆိုရင္ေလ….
မင္းစိတ္ညစ္ရင္
စိတ္ဓါတ္က်ရင္
စိတ္ေလလာရင္…
ကဗ်ာေတြေရး…
စာေတြေရးလို ့
ခံစားခ်က္ေတြ သြန္ေမွာက္
ေသာကေတြ
ထြက္ေပါက္ေပးလိုက္စမ္းပါ…။

စိတ္ညစ္ရင္ ကဗ်ာေရး…. စာေရး…. အေတြးေတြ မွ်ေ၀ေပးလို ့ရတယ္…..။ အေရးေတြ ေကာင္းစရာမလိုဘူး…. အေတြးေတြလွစရာမလိုဘူး….. ေအးေအးေဆးေဆး ဒိုင္ယာရီေရးသလို ေရးခ်င္တာေတြသာေရး…. ဘာမွေတြးမေနနဲ ့…. စိတ္ရိွသလိုသာေရး….. မေက်နပ္လို ့ ေအာ္သြားတဲ့သူရိွရင္လဲ ျငိမ္္ခံေနလိုက္…….။ မျငိမ္ခ်င္ရင္ ျပန္ေအာ္လိုက္….။ blog မွာ ေပ်ာ္စရာၾကီး….. သိလား….. Blog မရိွေသးရင္ လုပ္လိုက္ေတာ့….သူငယ္ခ်င္း ….။ ။

ဘက္မလိုက္ အေရာင္ (Neutral color )

“အေရာင္မ်ား” ဆိုျပီး…အေရာင္ေတြ အေၾကာင္းေရးတုန္းက…ဘက္မလိုက္ အေရာင္ေလးေတြ အေၾကာင္း…ထည့္မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး…..။ အဲဒီအေရာင္ေလးေတြရဲ့ ျဖစ္တည္ပံု နဲ ့… သူတို ့ရဲ့ သေဘာတရားေလးေတြကို သေဘာက်လို ့ … သူတို ့ အေၾကာင္းကို…သက္သက္ေရးမယ္လို ့ စိတ္ကူးထားခဲ့ျပီး … အခုမွပဲ ေရးျဖစ္ေတာ့တယ္….။
neutral color ၃ ေရာင္ရိွပါတယ္….။ ဓါတ္ျပယ္ေနတဲ့ အေရာင္ (သို ့) ဘက္မလိုက္ အေရာင္လို ့ပဲ ေခၚၾကပါစို ့….။ White , Black , Gray ပါ….။ ဘာလို ့ neutral ျဖစ္တာလဲ ဆိုေတာ့…. အေရာင္ေတြ ဆတူျဖစ္ေနလို ့…. အေရာင္အားေတြမွ်ေနလို ့…. ဘယ္အေရာင္ကိုမွ ကိုယ္စားမျပဳ … အားမေပးတ့ဲ … ၾကားေနအေရာင္ ျဖစ္ေနလို ့ပါ….။
ဘယ္လိုရလာလဲ…
ဆန္ ့က်င္ဘက္ အေရာင္၂ ခု ( အေရာင္စက္၀ိုင္းမွာ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ရိွေနတဲ့ အေရာင္ေတြ……) ကို ဆတူေရာလိုက္ရင္ Gray color ရပါတယ္….. စမ္းသပ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ ေရေဆး အနီ နဲ ့ အစိမ္းကို ဆတူေရာျပီး ေမႊလိုက္ပါ…. မီးခိုးေရာင္….ခဲေရာင္ ဆိုတဲ့ အနီဘက္ကိုလဲ အားမသာ အစိမ္းလို ့လဲ ေျပာလို ့မရတဲ့ ၾကားေနအေရာင္ေလး ရလာပါလိမ့္မယ္….။ အေရာင္ေတြ ျဖစ္တည္မႈရဲ့ အေျခခံအေရာင္ေတြ ျဖစ္တဲ့…. မူလ အေရာင္လို ့လဲ ေခၚတဲ့… red , yellow နဲ ့ blue တို ့ကို ဆတူ ေရာလိုက္ရင္ေတာ့ ဓါတ္ျပယ္ေနတဲ့… ဓါတ္မွ်ေနတဲ့… အနက္ေရာင္ ကိုရပါတယ္…..။ ဒီသေဘာအတိုင္းပဲ……… ေရာင္စဥ္ ၇ ခု အညီအမွ်ပါ၀င္ေနတဲ့ … အျဖဴေရာင္ဟာလဲ … ဘက္မလိုက္ … ၾကားေန အေရာင္ … ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္…..။
ဒီဇိုင္းမွာ အေရာင္ရိွတဲ့ အေရာင္ေတြက အေရးပါသလို…. အေရာင္မရိွတဲ့ ဘက္မလိုက္အေရာင္ေတြကလဲ elements ေတြကို ေပၚလြင္ထင္ရွားေအာင္ ပံံ့ပိုးေပးတဲ့ အေရာင္ေတြအျဖစ္ အလြန္အေရးပါ ပါတယ္…..။ ။

Ref: Architecture: Drafting and Design ; Donald E.Hepler, Paul R. Wallach , Dana J. Hepler

အဆံုးမသတ္တတ္တဲ့ ကဗ်ာ

အဆံုးမသတ္တဲ့ “ည”

ည
အဲဒီည…
ဟိုည…
ထိုည…
ဒီည….
ေမွာင္မဲေနတဲ့ည
ေၾကကြဲေနတဲ့ည…
ဘယ္မွာလဲ “လ”…
ငါ့ကို ဖ်ားေယာင္းလွည့္စမ္းပါ….။ဘယ္မွာလဲ….
ၾကယ္ေတြ….
ဘယ္မွာလဲ…???

တပြင့္မွလဲ မရိွပါလား…
ငိုလို ့ ရြဲေနတဲ့
ငါ့ အလွကို …
မၾကည့္ရက္ …
ေမွးစက္လို ့ အိပ္ကုန္ၾကျပီလား….။ငါ့နံေဘးမွာ
ကြန္ျပဴတာစက္သံနဲ ့
ကီးဘုတ္သံ တခ်က္ခ်က္ကလြဲလို ့
ဘာသံမွမရိွ တိတ္ဆိတ္ျခင္းအတိနဲ ့
သီခ်င္းသံေလးေတာင္မရိွပါလား….၊

သီခ်င္းလား….
ငါ မဖြင့္ရဲပါဘူး…
“ေၾကကြဲသြားတဲ့ ေန့ညေတြ
တစ္ေယာက္ထဲ မင္းထားခဲ့ခ်ိန္ေတြ” လို ့
သူတို ့က ဆိုၾကဦးမယ္ေလ….။

၁၂ နာရီေက်ာ္လို ့.
ဟိုဘက္ကို ၂ နာရီကူးသြားခဲ့ျပီ….
ေၾကာင္စီစီမ်က္လံုးတစ္စံုနဲ ့
notebook ေဘးက ဓါတ္ပံုေလးကို
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကည့္ရင္း
ငါ မိုးလင္းသြားေတာ့မွာလား…..။

ဒီလို ညေတြေၾကာင့္သာ
ငါ ရူးသြားရမယ္ဆိုရင္…..
ရူးသြားရမယ္ဆိုရင္…..
ရူးသြားရမယ္ဆိုရင္…..
……
……
……

စာဖတ္သူ၏ အျမင္

ဆရာမ “ဂ်ဴး”က “ေလးမ” အၾကိဳက္ဆံုး ၊ အဖတ္ျဖစ္ဆံုး စာေရးဆရာမ်ားထဲမွ တစ္ဦးပါ…..။ ဆရာမ ေရးတာဆိုရင္ လံုးခ်င္း ၊ ၀တၳဳတို ၊ရွည္ ၊ ေဆာင္းပါး လက္လွမ္းမီသေလာက္ … အဆင္ေျပသေလာက္ … ဖတ္ျဖစ္တယ္….။ “ အမွတ္တရ ” က စဖတ္္ျဖစ္တာ…..။ ဆရာမေရးတဲ့ ပံုစံကို… သိပ္ၾကိဳက္တာ…..။ ဗဟုသုတ စံုတာကိုလဲ သေဘာက်တယ္……။ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို ေသခ်ာေရးျပနိုင္တာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္…..ဖတ္ရသမွ် ရသ အျပင္ ေဒသႏၱရဗဟုသုတ ၊ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ဗဟုသုတေတြကိုလဲ အပိုဆု ေပးေသးတယ္…….။ ဆရာမရဲ့ အေရးအသားေတြကို စြဲစြဲလန္းလန္းဖတ္တတ္တဲ့ … စာဖတ္သူ တစ္ေယာက္ အေနနဲ ့… ထူးထူးျခားျခား သတိထားမိတဲ့ ၊ ခံစားမိတဲ့ … အခ်က္ေလးေတြ ရိွတယ္…….။ ဆရာမေပးတဲ့ ဇာတ္ေကာင္စရိုက္ေတြမွာ……. တာ၀န္မယူတတ္ေသာ ေယာက်္ားမ်ား နဲ ့ ၾက့ံခိုင္ေသာ မိန္းမမ်ား ( အားက် စံနမူနာ ထားေလာက္ေသာ မိန္းမမ်ား ဟု မဆိုလိုပါ )…..ကို မၾကာခဏေတြ ့ရတတ္ပါတယ္…….။

“ၾကယ္ေၾကြတို ့ရဲ့ အေတာင္ပံ” မွ

“နွစ္ဦးလံုးမွားတဲ့ကိစ ။ အျပစ္ဒဏ္ရရင္ ညီတူညီမွ် ရရမွာေပါ့ ။ အခုေတာ့ ကာယကံရွင္တစ္ေယာက္က အိမ္ထဲကအိမ္ျပင္ေတာင္ မထြက္ရဲဘဲ ပု၀ပ္ေနရခ်ိန္မွာ အဓိက ကာယကံရွင္ၾကီးက ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ မ်က္နွာထားတစက္မွမပ်က္။ အျပစ္လြတ္ေနေရာလား ။” (မႏွင္းမႈန္)
ဧည့္ပရိတ္သတ္အလယ္မွာထိုင္လ်က္ လက္ရိွေနထိုင္ေသာရပ္လိပ္စာ ၊ အလုပ္အကိုင္ လူမႈေရး စသည္တို ့ကို ဒိုင္ခံေျဖေပးေနေသာ လူငယ္သည္ အေမျဖစ္သူ တခ်ိန္က ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ အရွက္တို ့ကို တစ္စခ်င္း တစ္လႊာခ်င္း ျပန္လည္ဖယ္ရွားေပးေနသလိုပါပဲ ဟု မနွင္းမႈန္ေတြးေနမိသည္ ။
“……..မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ မနွင္းမႈန္ဆိုတဲ့ မိန္းမဟာ အမွားေတြ အမဲစက္ေတြနဲ ့ပါ ။ ဒါေပမယ့္ မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ ့ေတာ့ မနွင္းမႈန္ဟာ စံျပပါပဲ ၊ ေမေမေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အခုလို လူရာ၀င္တဲ့သား ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ ” ( ေဒါက္တာမင္းဥာဏ္ )

အိမ္ေထာင္ရိွ ေယာက်္ားတစ္ဦး၏ မဆင္ျခင္မႈေၾကာင့္… တာ၀န္မယူမႈေၾကာင့္ … ရလာတဲ့ သားတစ္ေယာက္ကို … သူမ၏ ခ်စ္သူကိုလဲ ဒုကၡမေပးဘဲ … တစ္ေယာက္ထဲ အခက္အခဲၾကားကေန … လူလားေျမာက္ေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္နိုင္ခဲ့ေသာ… မႏွင္းမႈန္ ၊ အေမ၏ စိတ္
ေ၀ဒနာ ေပ်ာက္ကင္းေရးအတြက္ … သနားၾကင္နာစြာျခင္းၾကီးစြာျဖင့္ ေဖးမခဲ့ေသာ သား….. နွင့္ ညေနခင္း ခရမ္းခင္းက အျပန္ … အေဖာ္ေတြနဲ ့ ေ၀းက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မိန္းမငယ္ေလးတစ္ဦးကို ကိုယ့္ရြာသားခ်င္းဆိုတဲ့ … စာနာစိတ္မရိွခဲ့တဲ့ ဦးစံလွ…. တို ့ကို ေရးဖြဲ ့ထားေသာ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါသည္….။
…………………………………………………….
“ ေစာင့္ေနမယ္လို ့ မေျပာလိုက္ဘူး ” မွ

“ ဒီကေလးကို မမေမြးခ်င္တယ္ ။ လက္ထပ္လိုက္ရေအာင္ပါ လို ့ သူ ့ကို ဒူးေထာက္ျပီး ေတာင္းပန္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြတုန္းက သူ ့အာရံုထဲမွာ ရိွေနတာက ကာဒစ္ဖ္ တကၠသိုလ္မွာ
ဘြဲ ့လြန္တက္ဖို ့ပါ….” ( ခက္စိမ္းႏြယ္ )
“….အမွန္ကို အဲဒီတုန္းကတည္းက မမျမင္သြားခဲ့တာ ။ ဟန္သာဆိုတာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းသမား ။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ေသြးကေနျဖစ္တဲ့ ရင္ေသြးေလးကို အလြယ္တကူ သတ္မိန္ ့ေပးခဲ့တဲ့လူ ။ အေပၚယံက ေရႊမႈန္ၾကဲျပီး အထဲမွာ ေနာက္ေခ်းေတြနဲ့ ရြံစရာေကာင္းတဲ့လူ ။ အဲဒါညီမဆရာရဲ့ တကယ့္အျဖစ္မွန္ပဲ ” ( ခက္စိမ္းႏြယ္ )
ဒီ၀တၳဳမွာ………… ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးမားေသာ … ေဒါက္တာဟန္သာ ဆိုေသာ ပညာတတ္ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္၏ … တာ၀န္မယူမႈကို … ၾကံ့ၾကံ့ခံံျပီး … ဘ၀ကို အရံႈးမေပးဘဲ တိုက္ပြဲ
၀င္ခဲ့ေသာ … ခက္စိမ္းႏြယ္ ဟူေသာ အမိ်ဳးသမီးကို ေတြ ့ခဲ့ရပါသည္…..။
…………………………………………………….
“ ကၽြန္မ၏ သစ္ပင္ ” မွ
“ တစ္ခါတုန္းက မင္းေမးသလို ငါ့ကို ေမးေလ ၊ ငါတို ့ ဘာေၾကာင့္ ကြဲသြားတာလဲလို ့ ေမးေလ ၊ ဘာျဖစ္လို ့လဲ သိလား…. အဲဒီေန ့တုန္းက ငါ သူ ့ကို….၊ သူ ့အိမ္ အလည္သြားရင္း သူေတာင္းပန္ေနတဲ့ၾကားက……” ( အုပ္စိုး၏ ေဖေဖ)
ေဖေဖက မိန္းမတစ္ေယာက္ အေပၚ မွားခဲ့တာနဲ ့ပဲ အဲဒီမိန္းမက ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ထပ္မွားဖို ့ ၾကိဳးစားမယ္ ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မယံုနိုင္ဘူး ေဖေဖ…။ ( အုပ္စိုး)
“ ….မင္းေတြးတဲ့ ဥယ်ာဥ္မွဴးေတြ ၊ သစ္ပင္ေတြ မ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ဘူး ၊ အတာဟာ ကိုယ့္အတြက္ သစ္ပင္ တစ္ပင္ ျဖစ္ခဲ့တာမွန္တယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္စိုက္ပိ်ဳးခဲ့တဲ့ ၊ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ သစ္ပင္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး ။ ကိုယ္ အရိပ္ခိုလံႈခ်င္တဲ့ ၊ ကိုယ္ျမတ္နိုးတဲ့ သစ္ပင္ တစ္ပင္ပဲ ။ ကိုယ္ အဲဒီသစ္ပင္ကို လိုခ်င္တယ္ ၊ ဘယ္ေတာ့မွမရခဲ့ဘူး….” ( ေဒၚနီနီေဇာ္ )
အေဖလုပ္တဲ့သူရဲ့ တာ၀န္မယူမႈကို … အျပစ္မဆိုခဲ့ေပမဲ့ … သားျဖစ္သူနဲ ့ ပတ္သက္မိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒါဟာလက္စားေခ်တာပါလို ့ … အစြပ္စြဲခံခဲ့ရတဲ့ … ၂ ခါရံႈး မိန္းမတစ္ဦး….. ၊ အေဖကို ခ်စ္ေသာ …. ဂီတကိုခ်စ္ေသာ…. ထိုမိန္းမကိုလဲ ခ်စ္ေသာ…. သို ့ေသာ္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ရင္ဆိုင္ရန္ သတၱိ မရိွေသာ….အုပ္စိုးဟူေသာ အဆိုေတာ္တစ္ဦး တို ့ကို … ဂီတနွင့္ ေရာေမႊေရးဖြဲ ့ထားေသာ ၀တၳဳ ျဖစ္သည္….။
…………………………………………………….
“ အမွတ္တရ ” မွ
“ ေမာင္က လိုက္ခဲ့ပါဟု ေခၚတုန္းကလည္း ေမာင့္ေဘးမွာ ကၽြန္မပါသည္ ။ ေမာင္က ေနရစ္ခဲ့ဟု ဆိုျပန္ေတာ့လည္း ေမာင္ စိတ္အေနွာင့္ အယွက္ျဖစ္မည့္ စာတစ္ေစာင္ ၊ စကားတစ္ခြန္းမွ် ေမာင္မၾကားရေစဘဲ ကၽြန္မ ျငိမ္သက္စြာ ေနရစ္ခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ ။ အဲ့သည္ အထိ ကၽြန္မ ေမာင့္ကို ခ်စ္ျမတ္နိုးခဲ့ပါသည္….” ( ေဒါက္တာ စုစုေထြး )
“…. . နင္ကိုယ္တိုင္ ဒီဇာတ္သိမ္းမ်ိဳး ဖန္တီးေပးခဲ့တာ မဟုတ္လား ။ တကယ္ဆို နင္ ငါ့ကို ပါးရိုက္ပစ္လိုက္ပါလား ။ နင္နဲ ့ ငါနဲ ့ အမ်ားအျမင္မွာ လင္မယားပဲ ၊ နင့္ဘက္က လုပ္စရာ အမ်ားၾကီး ….” ( ေမာင္)
“ေမာင္” ငွားထားေသာ နန္းေရွ့က အိမ္ကေလးတြင္ မၾကာခဏ ျဖဴစင္စြာ အတူေနထိုင္
လို ့ ေဆးေက်ာင္းသားဘ၀ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတဲ့ ခ်စ္သူနွစ္ဦးကို ေရးထားပါတယ္….။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျဖဴစင္တယ္ေျပာေျပာ အဲဒီမိန္းမဟာ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ အျမင္မွာေတာ့ မျဖဴစင္ေတာ့ပါဘူး……။ ဒီတခ်က္နဲ ့တင္ ဒီမိန္းမကို လက္ထပ္ဖို ့သင့္ေနပါျပီ….။ ဒါေပမယ့္ သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ထိုေယာက်္ားက လက္မထပ္ခဲ့ပါဘူး….။ သူ ့ကိုေျခရာခ်င္း မတိုင္းမဲ့ နူးညံ့သိမ္ေမြ ့ျပီး မိန္းမဆန္တဲ့ ရိုးရိုးအအ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါသတဲ့….။ ၾကံဳတုန္း သတိေပးခ်င္တာက … ေယာက်္ားအမ်ားစုရဲ့ စိတ္ကို သတိထားၾကည့္ရင္ … မိန္းမ ဦးေဆာင္တာ ခံရမွာ … သိပ္ေၾကာက္ၾကတယ္….. ထက္ျမက္တဲ့မိန္းမေတြကို မိတ္ေဆြ…၊ သူငယ္ခ်င္း…၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အျဖစ္နဲ ့ လက္ခံနို္င္ေပမဲ့ … ဇနီးအျဖစ္ေတာ့ မစဥ္းစားရဲၾကဘူး….. လူတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…… တခ်ိဳ ့ေတြေပါ့ေနာ္…။
“အမွတ္တရ” ဟာ ျမန္မာအသိုင္းအ၀ိုင္းက လက္မခံနိုင္ေသာ ….၊ အလြန္အႏၱရာယ္မ်ားေသာ ေနထိုင္မႈပံုစံ…..အေတြးအေခၚ … အေရးအသားမ်ားေၾကာင့္ … စာေပေလာကမွာ အေတာ္ဂရက္ရိုက္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္…..။ တေလာက ပန္းဆိုးတန္းက စာအုပ္အေဟာင္းဆိုင္မွာ ေမးၾကည့္ေတာ့ … ထပ္မံ ထုတ္ေ၀ခြင့္ မရေတာ့တဲ့ အတြက္ မိတၱဴပဲ ရိွပါတယ္ ဆိုလို ့ … မိတၱဴစာအုပ္ကို ၂၀၀၀ ေပးျပီး ၀ယ္လာခဲ့ရတယ္….. (ထုတ္ေ၀ခြင့္မရတာလား…. မထုတ္ေ၀ေတာ့တာလား ေလးမ မသိပါ…စာအုပ္ေရာင္းတဲ့ လူၾကီးေျပာလိုက္တဲ့အတိုင္းေရးထားတာ….) ။
…………………………………………………….
“ေလးမ” စာအုပ္စင္မွာရိွေနတဲ့ ဆရာမ “ဂ်ဴး” ေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက တခ်ိဳ ့ကို မွ်ေ၀ တာပါ…..။ “ေလးမ” ေတြ ့ရသေလာက္ ေယာက်္ားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ( အထူးသျဖင့္ သမီးရိွတဲ့ ဖခင္ေတြ ) ကေတာ့ ဒီ၀တၳဳေတြကို မနွစ္သက္ၾကပါဘူး…..။ “ေလးမ” ကေတာ့ ဒီလိုစာေတြဖတ္ရတာ ပညာရတယ္…..။ “ေလးမ” ရဲ့ အျမင္သက္သက္ပါပဲ….။ ေကာင္းျခင္း…. ဆိုးျခင္း ဆိုတာ ဖတ္တဲ့သူက သတ္မွတ္တာပါ…..။ “ အမွတ္တရ” ကို ဖတ္ေတာ့ “ေလးမ” ၁၆ နွစ္ပဲရိွပါေသးတယ္….. ဒါေပမယ့္ ေလးမ သူတို ့ကို အားက် အတုခိုးတဲ့ စိတ္မိ်ဳး မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး….. စုေထြး ခြင့္လႊတ္နိုင္တဲ့ ေမာင္ ဆိုတဲ့လူကို ဓါးနဲ ့နုတ္နုတ္စင္းပစ္ခ်င္ခဲ့တယ္…. ေယာက်္ားတခ်ိဳ ့ရဲ့ စိတ္ကိုလဲ သိပ္ေၾကာက္သြားတယ္…။ ဒီစာအုပ္က ပါးပါးေလးဆိုေပမဲ့ အေတာ္ဆင္ျခင္စရာ မ်ားပါတယ္….. ဆက္ေရးရင္ သိပ္ရွည္သြားမွာစိုးလို ့ ဒီေလာက္နဲ့ပဲ ရပ္လိုက္ပါေတာ့မယ္…..။ ။

P.s. တာ၀န္မယူေသာ ေယာက်္ားမ်ားကို ေရြးထုတ္ျပလို ့ လည္လည္လာတဲ့ ေယာက်္ားသားမ်ား ေဒါသမပြားၾကပါနဲ ့….။ “ေဖာက္ျပန္ေသာ မိန္းမမ်ား” ကို ဆက္ေရးဖို ့ အစီအစဥ္ရိွပါတယ္ …. အျမည္းေပးရရင္ေတာ့ ဆရာဒဂုန္တာရာ ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ “ေမ” ….။

ေပ်ာက္တယ္….ျပင္တယ္…..ေကာင္းသြားတယ္…

ကမာၻအတုမွ ခဏ ေပ်ာက္သြားျခင္း…
ဒီရက္ပိုင္းမွာ……“ေလးမ” ေပ်ာက္ေနတာကို … တခ်ိဳ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ … သတိျပဳ မိပါလိမ့္မယ္…။ ခင္မင္တဲ့သူ တခ်ိဳ ့ကလဲ “ေလးမ” တစ္ေယာက္ မပံုရိပ္လို မလုပ္မျဖစ္တာေလးေတြလုပ္ဖို့…မဂ်စ္စကားနားေထာင္ျပီး…မပန္ကို အတုခိုးျပီး ဗေကးရွင္း ယူသြားတယ္လို ့… ေတြးေကာင္းေတြးပါလိမ့္မယ္…။ အဲဒီလိုမ်ား…သတိရေနမယ့္သူ တစ္ေယာက္ေလာက္ ရိွရင္ျဖင့္….သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပဲ….လို ့မေတြးေတာ့ပါဘူး…. မပန္ေျပာသလို … မဂၤလာတရားေတာ္နဲ ့အညီ ….Blog မွာ ေနထိုင္ရမယ္…။
“ေလးမ” ေပ်ာက္ေနတာ… အိပ္ရာထဲ ဗုန္းဗုန္းလဲ သြားလို ့ပါ…။ ဟိုေန ့က…. ဒီဇယ္ေစ်း ၂ ဆ တက္သြားေတာ့ …. အိမ္က ကား ၈ စီးအတြက္ ဆီဖိုးကို နင့္ခနဲ ….. တခါတည္းထုတ္ေပးရတဲ့ အခ်ိန္မွာ … အင့္ …. ခနဲျဖစ္ျပီး… ပံုရက္သား လဲက်သြားလို ့ပါ ရွင္…။ လမ္းထိပ္မွာ ပဲျပဳတ္သြား
၀ယ္ဖို ့ BMW ေလးတစ္စီး နဲ ့…. မ်က္ေစာင္းထိုးက အိမ္မွာ အတင္းသြားအုပ္ရင္ စီးဖို ့ …. မာစီးဒီးေလး တစ္စီး ေလာက္ … ၀ယ္ဦးမယ္လို ့…. စဥ္းစားထားတဲ့ စိတ္ကူးေလးကိုေတာင္ …. ဆိုင္းငံံ့ list ထဲ…. ထည့္လိုက္ရတယ္…..။ “ေလးမ” ေနမေကာင္းတာေလ….ထမင္းေတာင္ မစားနိုင္ဘူး…. ၅၀၀ တန္ ပန္းသီး ၁၀ လံုးကို…. မစားခ်င္စားခ်င္နဲ ့…. မ၀င္၀င္ေအာင္ စားရတယ္….။ အိပ္ရာေပၚကလဲ မထနိုင္ဘူး…. တေနကုန္ အိပ္ရာထဲမွွာပဲ လွဲေနရတယ္…။ ျမန္မာကား….. တရုတ္ကား…. အဂၤလိပ္ကား… ကိုရီးယားကား…..ကုလားကားေတြကို… ျမန္မာ စာတမ္းထိုးနဲ ့ ဆက္တိုက္လႊင့္ေပးေနတဲ့ 5 movies ကို ၾကည့္ရင္း….အိပ္ရာထဲမွာလွဲေနရတယ္…..။ သူမ်ားအဆင္သင့္ ဘာသာျပန္ေပးထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ေတြၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို တံုးလာျပီလား
လို ့… သံသယ၀င္မိေပမယ့္ … ဘာသာျပန္စာသားနဲ ့ စကားေျပာ တြဲသင္ျပီးသားျဖစ္တာေပါ့ လို ့လဲ ဆင္ေျခေပးမိျပန္တယ္…..။
“ေလးမ” ေနမေကာင္းတာ ျပင္းထန္လြန္းလို ့ connection ေလးေတာင္ ဓါတ္ကူးျပီး ေနမေကာင္းျဖစ္သြားပါတယ္….။ အရင္လိုပဲ … တေန ့ေကာင္းနိုး ေကာင္းနိုးနဲ ့… ေစာင့္ေနရာက … မေနနိူင္တဲ့ အဆံုးမွာ…. ပညာရွင္ကို ပင့္ျပီး…စစ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့…. မိုးရြာလို ့… routerထဲက… data ေတြ… ေျပာင္းကုန္တာဆိုလား….ဘာလား…. ေတာက္ေတာက္တက္တက္နဲ ့ ပညာရွင္က နိွပ္လိုက္ေတာ့ … ေကာင္းသြားေရာ….။ “ေလးမ” လဲ ေနာက္တခါျဖစ္ရင္ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျပင္လို ့ရေအာင္ … နားလည္ေအာင္ လိုက္ၾကည့္ေပမယ့္ … ပညာပါရမီ ဓါတ္ခံက နဲေတာ့ … ဘာေတြ လုပ္လိုက္မွန္းကို မသိလိုက္ရပါဘူးရွင္….။ ေစာေစာစီးစီး ေခၚစစ္ခိုင္းမိရင္ ၃ ရက္ေလာက္ ေနမထိထိုင္မသာ ၾကိတ္မိွတ္သည္းခံျပီး အိပ္ေနရတဲ့ … ေ၀ဒနာကို … ၾကာၾကာခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူး….။
ေကာင္းသြားျပီ…………………………………
အခုေတာ့လဲ အားလံုးေကာင္းသြားပါျပီ…..။ စက္ကလဲ…. ျပင္လိုက္လို ့ ေကာင္းသြားတယ္….…. လူကလဲ စိိတ္ကိုျပင္လိုက္လို ့….ေကာင္းသြားတယ္….။
ဒါဟာ စိတ္ညစ္စရာမွ မဟုတ္ဘဲ….. ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲ…… ဒီလိုပဲ အခ်ိဳ ့ေသာ
အရာေတြကို လိုခ်င္လို ့မဟုတ္ဘဲ….ရခဲ့တယ္…..နွစ္သက္လို ့ မဟုတ္ဘဲ လက္ခံခဲ့ရတယ္…..ေက်နပ္လို ့ မဟုတ္ဘဲ ေခါင္းညိတ္ခဲ့ရတယ္….. မထူးဆန္းပါဘူး….. ဒါဟာ လူ ့ဘ၀ပါပဲ…..။ လူ ့ေလာကရဲ့ အေလ့အထကို ေစာဒကတက္ေနရင္ ကိုယ္ပဲ ဒုကၡေရာက္မယ္ေလ…. ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲလို ့ေတြး…. စိတ္ကိုမွ်တေအာင္ထား…… သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္စြာနွလံုးသြင္း……။ ဘ၀ နဲ ့ ဆႏၵထပ္တူက်ဖို ့ထက္ ဘ၀နဲ ့ ဆႏၵ အေပးအယူမွ်ဖို ့က ပိုအေရးၾကီးတယ္….. မျဖစ္နိုင္ပါဘူးဆိုျပီး … အားေလွ်ာ့ဖို ့…. လက္ေလွ်ာ့ဖို ့ေတာ့ မဟုတ္ဘူး…… မျဖစ္နိုင္တာၾကီးကို ခါးသီးရင္း … တန္ဖိုးရိွတဲ့ အခ်ိန္ေတြ … အလဟသ ျဖစ္မွာစိုးတာ……။ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးရိွေသးတယ္……. အမ်ားၾကီး လုပ္ခ်င္ေသးတယ္ ….. အမ်ားၾကီး လုပ္ရဦးမယ္…..။ ။