ကနဦးအစက … မိုးသည္ … တစ္ေပါက္ ႏွစ္ေပါက္ …
ထို ့ေနာက္ … တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ …
ထို ့ေနာက္ … ရြာလိုက္သည္မွာ … မစဲေတာ့ …
ေရမႈန္ေရမႊား … အစအနေလးမ်ားမွသည္…
ေရစက္ေရေပါက္ၾကီးမ်ား အျဖစ္ အသြင္ကူးေျပာင္း …
ထီီးလွလွေလးမ်ား … မိုးစက္ၾကမ္းမ်ားကို အံမတုနိုင္ေတာ့ …
မိုးစက္မ်ား၌ ေရပါ၏ …
ေရပါေတာ့ ေရၾကီး၏ …
လမ္းေပၚက ေရကန္ၾကီးထဲတြင္ … ပ်က္ေနေသာကားမ်ား …
ရုန္းထြက္ရန္ၾကိဳးစားေနေသာ ကားမ်ား …..
လမ္းေလွ်ာက္ေနေသာလူမ်ား …
ေရခံေနသူမ်ား …
ဟိုမွ ဒီသို ့ ေမ်ာပါေနေသာ … ရာဘာဖိနပ္ ၊ သားေရဖိနပ္ ၊ ေဒါက္ဖိနပ္မ်ား …
ေဆာ့ကစားေနေသာ ကေလးငယ္မ်ား …
သူတို့ အားလံုး မိုးမိေနၾကသည္ …
ဟိုဘက္နားက ကေလးတစ္အုပ္ … ကဗ်ာရြတ္ေနၾကသည္ …
ေဟာ … ေဟာ … နားေထာင္ ၾကည့္ လိုက္ စမ္း…
“ မိုး…မိုး….ဘာလို့ရြာ …
ဖား … ေအာ္လို့…ရြာ …။
ဖား … ဖား … ဘာလို့ေအာ္ …
ေျမြ … ကိုက္လို့ … ေအာ္ …။
ေျမြ … ေျမြ … ဘာလို့ ကိုက္ …
ငါ့ ၀မ္းပူဆာ မေနသာလို့ … ကိုက္ …။ ”
Filed under: Seasonal Post, Wondering | 4 Comments »